- mieszkać na stałe
- постоя́нно прожива́ть (где-л.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
mieszkać na stałe
Смотреть что такое "mieszkać na stałe" в других словарях:
mieszkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mieszkaćam, mieszkaća, mieszkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zajmować, użytkować jakieś pomieszczenie, lokal jako główne miejsce pobytu, przebywać gdzieś stale lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mieszkać — ndk I, mieszkaćam, mieszkaćasz, mieszkaćają, mieszkaćaj «zajmować jakiś lokal, jakieś pomieszczenie jako główne miejsce przebywania, pobytu; mieć mieszkanie, zamieszkiwać; przebywać gdzieś stale albo czasowo» Mieszkać we własnym domu, w hotelu, w … Słownik języka polskiego
stale — «niezmiennie, jednakowo; nieustannie, zawsze, ciągle, przez cały czas» Mieszkać stale w mieście. Stale się dokształcał. Stale powtarzał to samo. ◊ gw. miejska Stale i wciąż «to samo co stale» … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
mieszkanie — n I 1. rzecz. od mieszkać. 2. lm D. mieszkanieań «pomieszczenie, w którym się stale mieszka, złożone zwykle z pokoi, kuchni, łazienki, ubikacji i przedpokoju» Ciepłe, suche, widne, małe, ciasne, obszerne, rozkładowe mieszkanie. Samodzielne… … Słownik języka polskiego
pomieszkiwać — ndk VIIIb, pomieszkiwaćkuję, pomieszkiwaćkujesz, pomieszkiwaćkuj, pomieszkiwaćiwał «mieszkać gdzieś nie na stałe, od czasu do czasu, zmieniając miejsca pobytu» Pomieszkiwał kątem u wujostwa … Słownik języka polskiego
rezydować — ndk IV, rezydowaćduję, rezydowaćdujesz, rezydowaćduj, rezydowaćował książk. «stale gdzieś mieszkać, znajdować się, przebywać w swojej rezydencji; mieć swoją siedzibę, rezydencję» Rezydować na zamku, w pałacu. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
